ความหมายของ "สัญญา"

สัญญา ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ สัญญาหมายถึง ความตกลงระหว่างบุคคล ๒ ฝ่ายว่าจะกระทำ หรือละเว้นการใดอย่างหนึ่ง ,ข้อตกลง,คำมั่น,ความตกลงกัน

ท่าน ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช สัญญาหมายถึง ความตกลงที่ก่อให้เกิดหนี้ สาระสำคัญของสัญญามี ๒ ประการคือ ความตกลง (Agreement) และ หนี้ (Obligation) สาระสำคัญทั้งสองประการนี้ต้องอยู่ประกอบกัน จึงเกิดสัญญาขึ้นเป็นสัญญา

กรม หลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ สัญญาหมายถึง ความยินยอมทั้งสองฝ่าย ฤามากกว่า ๒ ฝ่าย ในการจำทำ ฤาละเว้นทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง
ศาสตราจารย์ ดร.ประกอบ หุตะสิงห์ สัญญาหมายถึง สัญญาจะเกิดได้ต้องมีการแสดงเจตนาของบุคคลสองฝ่าย ซึ่งมีเนื้อหาถูกต้องตรงกัน คือ ฝ่ายหนึ่งแสดงเจตนาเป็นคำเสนอถูกต้องตรงกับคำเสนอนั้น สัญญาจึงเกิด (ดังนั้นสัญญาจึงเป็นนิติกรรมสองฝ่าย แต่นิติกรรมไม่จำป็นต้องเป็นสัญญาเสมอไป)

ศาสตราจารย์จี๊ด เศรษฐบุตร สัญญาหมายถึงนิติกรรมหลายฝ่าย เกิดขึ้นโดยการแสดงเจตนาของบุคคลตั้งแต่สองฝ่ายขึ้นไป ดังนั้นสัญญาจึงเป็นนิติกรรมประเภทหนึ่ง แต่เป็นประเภทที่สำคัญ เพราะก่อหนี้มากกว่านิติกรรมประเภทที่เรียกว่า นิติกรรมฝ่ายเดียว